Boodschappen met een tweeling
Niet te doen, om boodschappen en de tweeling meenemen. Hadden jullie gestemd in m'n story?
"Halverwege de kar laten staan en naar huis gegaan"
Het had zomaar gekund, toch werd er ook veel gestemd op "appeltje eitje". Nou geloof me dat was het niet. Ik had de tweeling wagen ingetuigd, een winkelwagentje gehaald en toen de Lidl in, dit bij elkaar was al een uitdaging maar 'so far, so good'. Ik had al een Kruidvat/ HEMA/ Blokker rondje gehad en eigenlijk zaten de meiden geloof ik niet te wachten op nog meer gewinkel van mij want zodra ze hun speen kwijt waren was het huilen. Verschillende mensen spraken me aan met 'wat knap dat je boodschappen durft te doen met twee' en 'je zal je handen wel vol hebben met twee'. Ik voelde me dan ook best stoer, en zolang die spenen maar steeds terug gestopt werden ging het best goed. Tot ik bij de kassa kwam, boodschappen op de band en toen... pinpas kwijt! Heb ik weer. De lieve caissière wilde wel even op de tweeling letten, zo kon ik in de auto kijken of m'n pinpas daar nog lag maar ik wist zeker, ik had m mee de winkel ingenomen.
Toen ik terug kwam huilde de tweeling, was er een andere mevrouw m'n boodschappen aan het inpakken en was ik nog steeds m'n pinpas kwijt. Ik kan je zeggen, dat stoere gevoel was er niet meer hoor. Ik wilde net een rondje door de winkel gaan doen toen een andere caissière zei dat er een pinpas gevonden was. Thank God! Gauw betalen en naar huis, dacht ik, maar de auto inladen duurde ook gewoon een kwartier. En thuis mocht alles er weer uit. In de kofferbak de tweeling wagen, achterin 2 Maxi-Cosi's en 4 boodschappen tassen, en dan nog een luiertas. Nee één ding weet ik zeker, de volgende keer vraag ik m'n moeder op te passen of wacht ik tot m'n man thuis is want dit was NIET TE DOEN.